Risar vs. Dvergar

Ég og minn kæri rifum okkur fram úr rétt yfir 6 í morgun til að fylgjast með leik Íslands og Suður-Kóreu. Upplifun mín af leiknum var eftirfarandi: ég hef nú ekki horft á marga handboltaleiki á minni ævi en mér fannst þessi leikur ágætlega spilaður. Með að rína samt í liðin, þá fannst mér nokkuð gefið að SK myndu hafa meira úthald í þessum leik en það er einungis vegna þess að þeir eru töluvert nettari en rumarnir okkar. Íslensku strákarnir stóðu sig samt með eindæmum vel í vörninni en sóknin hefði mátt vera sterkari. Þó er ekki hægt að sakast við strákana "okkar" því að auðvitað eru þeir þreyttir, einn dagur á milli leikja og alltaf um að ræða mjög sterka mótherja enda um bestu liðin sem keppa á Ólympíuleikunum.

Ég reyndar gafst upp af þreytu aðallega þegar 14 mínútur voru eftir og við vorum 4-5 mörkum undir. En eins og lýsingin af leiknum var þær 14 mínutur sem ég ákvað að segja skilið við skjáinn, þá náðu þeir sér á betra ról þótt það hafi ekki dugað til sigurs á SK.

Niðurstaða þessa leiks verður þó einungis til þess að þeir mæta tvíefldir til næsta og það verður án efa hörkuleikur, enda mætum við þá grönnum okkar Dönum. ég hef hitt fyrir danska landsliðið og eru ansi sprækir og undirbúnir fyrir slaginn, alltaf, hvenær sem er. Enda Evrópumeistarar.

Ólafur: „Fullt af jákvæðum atriðum“